مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
شاعر : محمد جواد شیرازی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
قالب شعر : غزل
چنان بخشیده حق بر فاطمه نام عزیزش را که حتی بُرده بالا عزّتش شأن کنیزش را
بساط فیض عالم بر رضای فاطمه بند است مقرب میکند زهرای اطهر مستفیضش را
اگر چه آسیابش محور ارزاق گردون است از این دنیا برای خود نمیخواهد پشیزش را
غلامی حُر شد و قرضی ادا گشت و فقیری سیر خدا با خنده برگرداند بر او سینه ریزش را
اگرچه زیر و رو شد پیکرش اما کسی از او ندید اصلا سکوت حنجر دشمن ستیزش را
دری که سوخته با ضربهای آرام میریزد بگو کمتر کند ملعون از این در دورخیزش را
نمیفهمد اگر آن بیحیا پس لااقل ای کاش درِ خانه نگه دارد عقب، مسمار تیزش را
ثمر از شاخه افتاد و خدا بر خویش واجب کرد برای قاتل محسن عذاب رستخـیزش را
الهی هیـچ مردی در کـنار بستر هـمسر نبیند در بهارانش خزان برگ ریزش را
|